Kun je iets over je havo-tijd vertellen?
“Ik ben naar de havo gegaan op het Willem Blaeu in Alkmaar. Daar kwam ik in een speciaal traject omdat ik moeite had met leren. Ik had nooit hoeven leren voor iets omdat ik het altijd gewoon kón. Dat is natuurlijk ook wel een goede eigenschap, maar ik had er uiteindelijk niets aan. Omdat het liep naar: niet weten hoe je moet leren en uiteindelijk vastlopen.”
Dus jij paste niet zo in het systeem?
“Nee, ik hield niet van het systeem van leren zoals het eigenlijk was.”
Maar je leerde wel
“Ja, ik leerde wel. Maar dat was veel mezelf blootstellen aan nieuwe dingen. En mijn vader is 30 jaar technicus geweest. Hij werkt nu bij Eneco. Dus van hem heb ik heel veel technische interesse gekregen. Daardoor wist ik altijd al een beetje dat ik techniek wou doen. Mijn opa had het gedaan, mijn overgrootvader, mijn vader, dus ik vind het een mooi iets om voort te dragen.”
Oorspronkelijk wilde je naar de universiteit
“Ja, omdat ik de hoogste opleiding wou. Maar toen kwam mijn havo-examen. Ik weet het nog goed. Ik zat voor biologie te leren, dat had ik allemaal ingeroosterd en ik zag: ik heb helemaal geen tijd meer over. Deze volledige drie maanden is gewoon: leren en niets anders. En toen kwam ik erachter: ik wil niet meer 40 uur per week leren voor de 8 tot 12 jaar dat ik hbo en universiteit ging doen. Dus ik heb tegen mezelf gezegd: ik ga wel even naar het mbo kijken.”
En toen kwam je op een open dag
“Ja, ik was naar de Tempelhofstraat gegaan en ik was ik meteen weg. Ik had de machineruimtes gezien: je mag hier binnen lopen, alles bekijken, met mensen praten. Het sprak me gewoon aan. En ik vond het ook leuk om te zien dat de studenten de projecten werkelijk zelf deden. En dat je niet constant bij je hand wordt vastgepakt als het niet hoeft. Ze geven je gewoon de vrijheid.”
Wat leer je zoal tijdens je opleiding?
“Mechatronica, dat is een samenhangsel van mechanica, elektronica en robotica. Dus alles van hoe je dingen ontwerpt, hoe je programmeert en het bekabelt en componenten uitkiest en hoe je het laat bewegen. Dus eigenlijk alles van het begin tot het einde van een project. Het is niveau 4, dus je wordt ook opgeleid in hoe je met andere mensen omgaat om een team te kunnen managen. Ik kan zeggen: ik heb meer geleerd dan ik op de HvA ooit zal leren. Misschien de termen en zo allemaal niet, maar als iemand vraagt hoe iets werkt, dan kan ik het uitleggen. En maken.”
Dat is een mooie reclame voor het mbo.
“Ja, als je écht iets wilt doen, dan moet je gewoon naar het mbo gaan!”
Wat wordt je volgende stap?
“Ik heb net een stage aangeboden gekregen bij de HvA. Voor mijn afstuderen. Ze hebben een vak Technische Bedrijfskunde en krijgen opdrachten van Tata Steel of andere coole bedrijven en dan moeten ze problemen oplossen. Dus dat lijkt me wel leuk.”
Heb je een toekomstdroom?
“Bij NASA werken zou wel cool zijn natuurlijk. Maar ik wil gewoon dingen blijven maken. Ik vind het leuk om mensen blij te zien met iets wat ik gemaakt of ontworpen heb. En zo iets van mezelf door te geven. Het is een deel van mijn hersenen dat ik eigenlijk naar buiten breng.
Ik werk heel goed samen met een paar medestudenten. En het lijkt me heel leuk om samen ergens een plekje te kopen en dan daar te kunnen werken. Wat ik gewoon wil: als mensen een probleem hebben, dan komen ze naar mij. En dat is heel veel nodig in de technische wereld. Mensen die dingen kunnen oplossen. Dus daar is ook genoeg werk voor en dat is ook het fijne aan techniek. Je hebt altijd werk.”
Wat zou je jongeren die nog een keuze moeten maken willen meegeven over je opleiding?
“Je moet ervoor gaan. Het is niet een opleiding die je half kunt doen. Of je doet het helemaal en je krijgt er enorm veel uit, of je doet niks, zit aan de achterkant van de klas, en je komt er hetzelfde uit als je erin bent gekomen. Het ligt puur aan jezelf.”